Erasmus, het toverwoord

Welkom terug allemaal! Ik heb enige tijd niks geschreven, maar dat betekent natuurlijk niet dat ik niks beleefd heb. Dit stukje gaat over het leven van “een Erasmus-student”, want dat zijn wij, Europese studenten die in een ander Europees land gaan studeren. In Nederland is dit slechts een benaming, maar hier in Madrid is het een fenomeen. We zijn hier namelijk met zijn 850en, en iedereen weet dat ook. Als je zegt dat je hier voor een Erasmus-uitwisseling bent, gaat er een wereld aan vooroordelen voor je open. Want iedereen weet natuurlijk, dat Erasmus studenten elke dag feesten, niet studeren, het liefste geen woord Spaans spreken en cultuur maar een eng woord vinden. Het ergste is nog, dat er best wel een flink aantal studenten zijn die inderdaad conform deze standaarden leven. Elke avond heeft er wel minstens één discotheek een Erasmus/Internationale avond, wat betekent dat buitenlandse studenten vaak minder betalen, er dus vrijwel geen Spanjaarden te vinden zijn. In het algemeen is er hier bij het uitgaan ook flink wat (positieve?) discriminatie, meisjes mogen eerder naar binnen, meisjes krijgen gratis drankjes en hoeven minder lang in de rij te staan. Ondanks het feit dat ik van het vrouwelijk geslacht ben, heb ik hier nogal mijn twijfels bij.

Gelukkig zijn er ook veel mensen die zich wel voor andere dingen interesseren dan de goedkoopste drankjes. Twee weken geleden ben ik naar Toledo geweest, een middeleeuws stadje een beetje buiten Madrid. Ondanks dat het heel erg toeristisch was, was het wel heel leuk. Het grappige is ook dat je pas ziet hoe groot Madrid is als je eruit rijdt!
Verder was er 3 weken geleden ook de Noche en Blanco, dat is een beetje hetzelfde idee als de museumnacht in Amsterdam. Veel museau waren de hele nacht open en er waren op veel plekken concerten en feesten. Ik ben toen met een aantal mensen naar een concert van elektronisch slagwerk geweest en daarna nog naar een aantal bars.
Mijn klas is ondertussen ook wat gezelliger, en we hebben afgelopen week samen gepicknickt in een park. Ook heb ik mijn grootste vriend tot nu toe gevonden: De Guia de Ocio. Dit is een soort gids met alle dingen die er in Madrid te doen zijn. Elke vrijdag komt hij uit, en het is een gids met restauranten, films, theater, dans, muziek en vanalles! Ik ben onder andere al naar een gratis rockfestival, skaconcert en jazz/flamenco concert geweest. Alledrie waren echt heel cool, vooral de jazz/flamenco, dit was een groep van 4 echt supergoede muzikanten.
Gisteren ben ik met Etienne, een franse jongen die ik ken uit het hostal en twee huisgenoten van hem (Isabel uit Belgie en Marcus uit Brazilie) naar Segovia geweest. Ik had veel verhalen over deze stad gehoord en het moest erg mooi zijn. Nou was het inderdaad erg mooi, maar ik had toch iets meer verwacht. De stad ligt namelijk bovenop een berg en iedereen heeft het over het uitzicht. Maar gisteren was het nogal bewolkt, en dat viel dus een beetje tegen. In deze stad was ook een mooie kathedraal, een heel oud aquaduct dat midden in de stad staat, en het alcazar (moors fort) dat op het hoogste punt van de stad gelegen is. De enige domper op deze dag was dus het weer, en het restaurantje waar we ’s middags gingen eten. Dit laatste had namelijk superonvriendelijk en inefficiënt personeel, en toen we wilden betalen probeerden ze ons nog voor een paar euro af te zetten. Het vervoer van en naar Segovia was net zoals al het andere openbaar vervoer hier erg goed. Voor ongeveer 10 euro kun je naar de meeste stadjes hier in de buurt per trein of bus.

Het is een beetje moeilijk om een samenhangend verhaal te schrijven over zoveel tijd, omdat er zoveel gebeurd is, en volgens mij lukt het ook niet echt dus sorry daarvoor. Ik ben nog steeds elke dag aan het hardlopen, heb nog 2 dagen Spaanse cursus over en donderdag beginnen de colleges. Ik heb nu een rooster voor mezelf gemaakt met vakken die me interessant lijken, en ik kan de hele maand oktober gaan uitproberen welke klassen van welke professoren het beste zijn, en dan moet ik me definitief inschrijven. In mijn huis gaat alles ook nog steeds goed, we hebben ondertussen internet aangevraagd, dus hopelijk komt dat er snel. Ook ben ik natuurlijk bijna jarig, al voelt het totaal nog niet zo omdat het normaal gesproken al een maand rotweer is voordat ik jarig ben. Maar ik ga dus denk ik maar een feestje plannen of zo, of in ieder geval wat eten met een paar vrienden. Ik heb trouwens nog niet echt goede vrienden gemaakt, net als de meeste mensen. Als je wilt uitgaan of zo is er altijd wel iemand te vinden, maar het is moeilijk om wat diepgaandere gesprekken te voeren, ook vanwege het taalprobleem. Maar hopelijk verandert dit snel als de klassen beginnen. Ik heb ook al mijn eerste heimweemomentjes gehad, maar die waren gelukkig snel weer over. Ik mis jullie wel, maar ik heb het ook erg naar mijn zin! Dus veel plezier met de foto’s kijken, en tot de volgende keer!


Meer foto´s op:

http://picasaweb.google.com/kristabruns