Nuestra casa es su casa

Inmiddels ben ik bijna twee weken in Madrid. Het leven begint hier al echt structuur te krijgen. Ik ben helemaal op de hoogte van de gebeurtenissen in de populairste soap, ik ken het metronet bijna helemaal uit mijn hoofd, en bovenal, mijn huis voelt al echt als mijn huis. Een beetje uitgebreider verhaal over mijn huisgenootjes: we wonen dus met 4 meisjes, allemaal studentes van 19 en 20. Ten eerste hebben we Ana, een Chinees meisje dat in Spanje geboren is, heel klein, heel dun en heel actief. Ten tweede is er Armita, een Iraans meisje dat in Spanje geboren is, en zij brengt echt de Oosterse gastvrijheid in huis, er zijn altijd wel koekjes of pistaches als zij in de woonkamer is. Als laatste is er Karima, een Marrokkaans Spaans meisje. Zij doet momenteel aan de Ramadan en leeft meer ’s nachts dan overdag. Er slaapt ook al een week een vriendin van Karima bij ons omdat die nog geen kamer gevonden heeft, en er zijn hier vaak vrienden van iedereen over de vloer dus bij elkaar is het een drukke en multiculturele boel.. Maar wel gezellig! En ze helpen me echt overal mee dus dat is echt super! Helaas roken er wel 2 meisjes, maar ik heb vandaag gevraagd of ze dat voortaan uit het raam willen doen en dat was geen probleem.


In de vrije dagen die ik achter de rug heb heb ik vooral de stad een beetje verkend, en ik heb inmiddels al veel pleinen, de meeste parken en een aantal museau gezien. Helaas is niet voor iedereen het leven zo rustig als voor mij. Nienke, een vriendin uit Utrecht die ook hier is, werd vrijdag toen ze haar spullen naar haar kamer ging verhuizen beroofd van haar portemonnee inclusief paspoort en alles. Het is hier al aardig lastig om alles te regelen, maar zonder paspoort en geld is het helemaal bijna onmogelijk dus dat was erg rot! Maar we hebben het allemaal voor elkaar gekregen en hopelijk heeft ze binnenkort weer alles op orde.
Vrijdagavond was er een welkomstfeest van Erasmus (de organisatie voor alle uitwisselingsstudenten hier). Het was in een superchique discotheek, waar helaas de drankjes ook erg duur waren. Je merkte ook echt dat het merendeel van de mensen nog heel terughoudend is, niemand durfde echt kennis te maken met vreemden dus dat was wel een beetje jammer. Er lopen veel grote groepen Amerikanen en Duitsers rond die alleen maar met elkaar optrekken en volgens mij nog geen 10 woorden Spaans hebben gepraat.
Zaterdag wilde ik een galerie gaan bekijken maar die was dicht, dus toen heb ik een beetje rondgelopen en een aantal dingen bekeken zoals het Plaza de Colon, een plein ter ere van de ontdekking van Amerika, en de nationale bibliotheek. De bibliotheek bevindt zich in een prachtig gebouw, maar het museum dat je er kon bezichtigen was echt dodelijk saai. Zondagmorgen ging ik hardlopen in het Retiropark, wat daar een hele goeie locatie voor is. Er was op dat moment ook een groot harmonieorkest aan het spelen, helaas was het bijna afgelopen maar ik ben erachter gekomen dat er volgende week zondag weer een concert is, dus daar ga ik wel heen! Daarna wilde ik naar de Rastro, een hele grote rommelmarkt die elke zondag plaatsvindt in de volksbuurt La Latina, maar ik was daar al te laat voor. Toen wilde ik de kathedraal gaan bezoeken, maar die was ook dicht, dus uiteindelijk heb ik een rondwandeling gemaakt door Madrid en heb ik het Palacio Real van buiten gezien en de mooie tuinen bij het Plaza de Armas. Mijn wandeling vervolgde zich over het Plaza Mayor en vervolgens naar mijn huis. Die avond ging ik met mijn huisgenootjes en wat vrienden naar de film “Che”, over de rebellenbeweging in Cuba. Het was een hele interessante maar vooral ingewikkelde film. De sfeer sprak me erg aan, maar ik denk dat ik zelfs in het Engels of Nederlands de helft niet begrepen had!

Maandag konden we de resultaten ophalen van de Spaanse test die we woensdag gemaakt hadden. Ik zat in niveau B2, wat het vierde uit 5 niveaus is dus dat vond ik wel prima. Helaas was dit wel de enige klas die om 9 uur begint, maar op zich valt dat nog wel mee. Daarna had ik een soort informatiebijeenkomst in het “Pabellon de Gobierno de Relaciones Internacionales”. Dit was een heel ingewikkeld gedoe maar uiteindelijk bleek dat je alleen maar een map met wat papieren kreeg, alhoewel de hele meeting zo’n 2,5 uur in beslag nam.

Dinsdag was hier een feestdag, al wist niemand aan wie ik het vroeg precies te vertellen wat voor feestdag. Het hield wel in dat alle winkels dicht waren en dat veel musea en dingen duurder waren dan normaal. Ik wilde eigenlijk naar de tentoonstelling “Bodies”, maar dat hebben we dus uiteindelijk niet gedaan. Plan B werd om naar het wassenbeeldenmuseum van Madrid te gaan samen met Anne-Floor, ook een Nederlands meisje. Dit was een erg interessante ervaring. Eerst kwamen we langs een aantal zalen met alle historische personen van Spanje, die wij alleen maar van de straatnamen en metro-stations kenden, maar toen kwam het leuke gedeelte: de tren de terror! Dit was een soort slowmotion spookhuis met aliens, vietnam-soldaten en een heuse jungle.
De Spanjaarden hebben overigens wel een aparte kijk op de geschiedenis. Hitler stond in dezelfde zaal vlakbij Bush, Sarkozy en Ganddhi, en John Lennon bevond zich op de Galeria del Crimen… Na deze bijzondere belevenis voegde Nienke zich bij ons en hebben we pizza gegeten in de homobuurt Chueca, waar een eenzame lesbienne nog verwoedde versierpogingen op ons losliet. Je kunt hier trouwens als meisje weinig rustig over de straat lopen. Spanjaarden kennen wat dat betreft geen gêne, ze staren je na, maken rare geluiden of vragen op de man af of je een vriend hebt! Aan de andere kant hoef je je nooit echt onveilig te voelen op de straat hier, omdat er op elk tijdstip (behalve ’s morgens vroeg) wel hordes mensen lopen. Ik heb ook al een hardloopmaatje gevonden dus ik ga nu ook ’s avonds, erg fijn. Helaas heb ik nog niet echt een geschikte sportvereniging gevonden, en fitnessen is hier enorm duur, dus ik moet nog even op zoek.

Vandaag had ik eindelijk mijn eerste les. Het was wel meteen best pittig, ook omdat ik sinds mei al niet meer in een klaslokaal had gezeten haha! Maar ik denk dat ik er wel veel ga leren, dat hoop ik in ieder geval aangezien ik er elke dag van 9 tot 12 ga zitten. Mijn lerares is een Madrileense van minstens 60, met enorm lange zwarte haren en bijna net zulke lange nagels, die zichzelf omschrijft als “una bromista” (grappenmaker), dus het wordt zeker interessant.

Ik ga nu dus ook maar eens aan mijn huiswerk! Tot later allemaal, en om jullie gerust te stellen, wij hadden hier gister ook de eerste regen, en zelfs hagelstenen zo groot als knikkers! Maar vandaag is het wel weer vertrouwd 28 graden… het gemiddelde van 300 dagen zon per jaar moet toch hoog gehouden worden. ¡Hasta luego!

Nog een keer de link met heel veel foto's: http://picasaweb.google.com/kristabruns/Madrid#